Informacje
o książce.
VOLLTEXT als PDF
Prezentowana w tej książce koncepcja nauczania literatury
może znaleźć zastosowanie we wszystkich instytucjach kształcenia nauczycieli,
głównie zorientowanych na kształcenie umiejętności zawodowych, jak
Nauczycielskie Kolegia Języków Obcych, Państwowe Wyższe Szkoły zawodowe, Wyższe
Szkoły Pedagogiczne, Akademie Pedagogiczne. Stanowi ona połączenie tradycyjnego
filologicznego podejścia do nauczania literatury z wymogiem kształcenia
praktycznych umiejętności zawodowych u absolwentów wymienionych typów szkół.
Praca skierowana jest do nauczycieli literatury niemieckiej, którzy poszukują
nowych rozwiązań dydaktycznych umożliwiających połączenie aspektu
filologicznego i praktyczno-zawodowego.
Punktem wyjścia dla omawianej koncepcji jest dydaktyka
ogólna i dydaktyka literatury w Polsce. Aktualny stan badań tych dyscyplin
porównywany jest z ich osiągnięciami na gruncie niemieckim w celu utworzenia
spójnej koncepcji dydaktycznej pasującej do polskich realiów i wymogów.
Pierwsza część pracy omawia przedmiot i zakres dydaktyki
literatury w Polsce, założenia programowe przedmiotu „literatura niemiecka” w
programach nauczania.
Część druga, zasadnicza, przedstawia koncepcję kształcenia
literackiego nauczycieli języka niemieckiego powstałą w oparciu o aktywizujące
metody nauczania: podstawy teoretyczne, cele, treści i metody nauczania oraz
zasady ukształtowania kursu „Literatura niemiecka” jako kursu
międzyprzedmiotowego, łączącego literaturę i metodykę nauczania języka
niemieckiego. Tekst pracy zamyka obszerny suplement, w którym przedstawione
zostało praktyczne zastosowanie omówionych metod nauczania literatury. Praca
uwzględnia w równej mierze teoretyczny i praktyczny aspekt dydaktyki
literatury.
Praca odnosi się do zasadniczych zadań dydaktyki literatury:
celów nauczania, zakresu i struktury treści nauczania, problematyki kanonu
literackiego, wyboru i uzasadnienia treści nauczania. Uwzględnia też
najważniejsze tematy dyskusji w ramach dydaktyki literatury: problematykę
analizy i interpretacji dzieła literackiego (zniesienie ograniczenia
interpretacji do analizy formy, treści i intencji autora, rezygnacja z szukania
jednego spójnego sensu dzieła i „jedynie słusznej” interpretacji), twórczą
aktywność ucznia i jego aktywny wkład w rozumienie dzieła, aktywizujące metody
nauczania literatury.